Επιστήμονες αναγνώρισαν μία ατελώς αποσχισμένη και βυθισμένη μάζα γης ανάμεσα στη Γροιλανδία και τον Καναδά ως «μικροήπειρο», δεκάδες εκατομμύρια χρόνια μετά την έναρξη των τεκτονικών αλλαγών που τη γέννησαν.
Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο γεννιούνται οι μικροήπειροι μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη καταστροφών κατά τη διάρκεια σεισμών. Η πρόσφατα αναγνωρισμένη μικροήπειρος υπάρχει σε ένα όριο τεκτονικής πλάκας μεταξύ Καναδά και Γροιλανδίας που έχει σχηματίσει το στενό Davis. Αυτό το στενό συνδέει τη θάλασσα του Λαμπραντόρ και τον κόλπο του Μπάφιν.
Οι επιστήμονες εντόπισαν ένα θραύσμα ηπειρωτικού φλοιού πάχους 19–24 χιλιομέτρων, μήκους περίπου 400 χιλιομέτρων στον ωκεανό στα ανοιχτά της δυτικής ακτής της Γροιλανδίας, το οποίο έχει ονομαστεί πρωτομικροήπειρος του Στενού Ντέιβις. Μια μελέτη για το σχηματισμό της μικροηπείρου δημοσιεύεται στο Gondwana Research. Οι γεωλόγοι δημιούργησαν μια ανακατασκευή των τεκτονικών κινήσεων της πλάκας που εκτείνονται σε περίπου 30 εκατομμύρια χρόνια, η οποία οδήγησε στον σχηματισμό της πρωτο-μικροηπείρου.
Οι πρωτομικροήπειροι ορίζονται από τους συγγραφείς ως «σχετικές περιοχές σχετικά παχιάς ηπειρωτικής λιθόσφαιρας που χωρίζονται από τις μεγάλες ηπείρους από μια ζώνη λεπτότερης ηπειρωτικής λιθόσφαιρας». Η λιθόσφαιρα αναφέρεται απλώς στο σκληρό, βραχώδες εξωτερικό κέλυφος του πλανήτη μας. Αποκλείουν ο σχηματισμός να είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό στον φλοιό, όπως μια ηπειρωτική λωρίδα.
Η αρχική ρήξη μεταξύ Καναδά και Γροιλανδίας ξεκίνησε πριν από περίπου 118 εκατομμύρια χρόνια. Η εξάπλωση του πυθμένα ξεκίνησε πριν από περίπου 61 εκατομμύρια χρόνια, σταμάτησε περίπου πριν από 33 εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί το στενό Davis. Μεταξύ περίπου 58 και 49 εκατομμυρίων ετών πριν, οι επιστήμονες λένε ότι ο πυθμένας της θάλασσας που εξαπλώνεται μεταξύ Καναδά και Γροιλανδίας μετατοπίστηκε από βορειοανατολικά-νοτιοδυτικά σε βορρά-νότου. Αυτό απέκοψε την πρωτομικροήπειρο του στενού Davis. Αυτή η εξάπλωση του θαλάσσιου πυθμένα σταμάτησε όταν η Γροιλανδία συγκρούστηκε με το νησί Ellesmere στα βόρεια.
Η έρευνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κατανοήσουμε πώς σχηματίζονται άλλες μικροήπειροι σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της μικροήπειρου Jan Mayen βορειοανατολικά της Ισλανδίας, της ανατολικής Τασμανίας νοτιοανατολικά της Τασμανίας και του Gulden Draak Knoll στα ανοικτά των ακτών της Δυτικής Αυστραλίας.
«Η καλύτερη γνώση του τρόπου σχηματισμού αυτών των μικροηπείρων επιτρέπει στους ερευνητές να κατανοήσουν πώς λειτουργεί η τεκτονική κίνηση πλακών στη Γη, με χρήσιμες συνέπειες για τον μετριασμό των τεκτονικών κινδύνων των πλακών και την ανακάλυψη νέων πόρων», λέει ο συγγραφέας Dr Jordan Phethean από το Πανεπιστήμιο του Ντέρμπι της Βρετανίας, σε άρθρο στο Phys.org.
