Σύμφωνα με ανησυχητικές νέες προβλέψεις το 12,7% των ειδών των ψαριών απειλείται με εξαφάνιση. Το γεγονός αυτό αποτελεί σημαντική αύξηση από το 2,5% που εκτιμά η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (International Union for Conservation of Nature and Natural Resources, IUCN).
Η εξαφάνιση των ψαριών επηρεάζει περίπου 1.337 είδη, η πλειοψηφία των οποίων είναι κρίσιμα για τα οικοσυστήματα. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLOS Biology, χρησιμοποίησε προηγμένη μηχανική μάθηση και τεχνητά νευρωνικά δίκτυα για την αξιολόγηση του κινδύνου εξαφάνισης σχεδόν 5.000 θαλάσσιων ειδών που δεν είχαν αξιολογηθεί προηγουμένως λόγω ανεπαρκών δεδομένων. Αυτά τα είδη ταξινομούνται από την IUCN ως ελλιπή δεδομένα, που σημαίνει ότι δεν τους είχε δοθεί επισήμως η απαραίτητη προστασία.
Η κόκκινη λίστα της IUCN αυτή τη στιγμή παρακολουθεί πάνω από 150.000 είδη άγριας ζωής παγκοσμίως προσπαθώντας να διασώσει όσα κινδυνεύουν περισσότερο. Ωστόσο, το μεγάλο ποσοστό των θαλάσσιων ψαριών με έλλειψη δεδομένων, που είναι 38% ή 4.992 είδη έχει αφήσει κενά σε αυτές τις προσπάθειες.
Για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου, η ομάδα προέβει στη χρήση δύο μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης, ένα νευρωνικό δίκτυο καθώς και έναν αλγόριθμο μηχανικής μάθησης. Και τα δύο μοντέλα εκπαιδεύτηκαν σε δεδομένα από 13.195 είδη, συμπεριλαμβανομένης της εμφάνισής τους, των βιολογικών χαρακτηριστικών της ταξινόμησης και των ανθρώπινων χρήσεων. Όταν και τα δύο μοντέλα συμφωνούσαν πως ένα είδος θα μπορούσε να κινδυνεύει, τότε καταμετρούταν μεταξύ των δεδομένων. «Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήσαμε πιο ισχυρές προβλέψεις για την απειλή», είπε ο Nicolas Loiseau από τη MARBEC Unit (the Marine Biodiversity, Exploitation and Conservation Unit) στη Γαλλία.
Τα αποτελέσματα που προέκυψαν ήταν εντυπωσιακά. Ο αριθμός των απειλούμενων ειδών εκτινάχθηκε από τα 334 στα 1.671 — μια 5πλάσια αύξηση. Τα είδη που προβλέφθηκε ότι κινδυνεύουν να εξαφανιστούν χαρακτηρίζονταν συνήθως από μικρή γεωγραφική περιοχή, ρηχά ενδιαιτήματα, μεγάλο μέγεθος σώματος και χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης.
Περιοχές όπως η Θάλασσα της Νότιας Κίνας, η Θάλασσα των Φιλιππίνων και της Κελέβης, καθώς και οι δυτικές ακτές της Αυστραλίας και της Βόρειας Αμερικής, προσδιορίστηκαν ως hotspots για αυτά τα απειλούμενα είδη.
Η ομάδα με γνώμονα τα ευρήματά της αποφάσισε να δώσει προτεραιότητα στις προσπάθειες έρευνας και διατήρησης στα νησιά του Ειρηνικού και στις πολικές και υποπολικές περιοχές του Νοτίου Ημισφαιρίου για την προστασία των αναδυόμενων ειδών που κινδυνεύουν.
Η τεχνητή νοημοσύνη φυσικά δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις άμεσες αξιολογήσεις των ειδών που βρίσκονται υπό κίνδυνο εξαφάνισης γεγονός που ο Loiseau αναγνωρίζει. «Η ιδέα δεν είναι να δημιουργήσουμε έναν νέο τρόπο αξιολόγησης του κινδύνου των ειδών, αλλά να έχουμε ένα νέο συνθετικό δείκτη IUCN που θα είναι συμπληρωματικό με το τρέχον», δηλώνει.
