Στη σκιά των καμένων δασών μας,  μπήκε σε εφαρμογή από τις 18-8-2024, ένας πολύ σημαντικός νέος ευρωπαϊκός νόμος: ο κανονισμός 2024/1991 για την αποκατάσταση της φύσης. Ο κανονισμός εγκρίθηκε τον Ιούνιο από την ΕΕ, μετά από μεγάλο και δύσκολο αγώνα του WWF και πολλών ακόμα περιβαλλοντικών οργανώσεων.

Όπως είναι πλέον οδυνηρά φανερό, η Ευρώπη χάνει φύση με ραγδαίους ρυθμούς. Ο νέος κανονισμός δεν μιλάει πλέον μόνο για προστασία όσων οικοσυστημάτων παραμένουν σε καλή κατάσταση, αλλά για επαναφορά της υποβαθμισμένης φύσης σε καλή κατάσταση. Συγκεκριμένα:

  • Μέχρι το 2030τουλάχιστον 20% των υποβαθμισμένων χερσαίων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων θα πρέπει να έχει αποκατασταθεί.
  • Πρέπει να φυτευθούν τουλάχιστον τρία δισεκατομμύρια επιπλέον δέντρα, έως το 2030, σε όλη την ΕΕ, δημιουργώντας νέα και ζωντανά, γεμάτα βιοποικιλότητα δάση.
  • Οι δασικές πυρκαγιές να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, με πρόληψη βάσει χερσαίων λύσεων και με σωστή διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων.
  • Οι λύσεις που προσφέρει η φύση (nature-based solutions) είναι κρίσιμης σημασίας για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση. Επαναφορά των υδάτινων και παράκτιων οικοσυστημάτων σε καλή κατάσταση, μέσα από φυσικές λύσεις.
  • Πολλά είδη πουλιών είναι δείκτες καλής κατάστασης γεωργικών εκτάσεων. Στην Ελλάδα, είναι πολλά τα πουλιά που στηρίζουν τα αγροτικά οικοσυστήματα, όπως πχ τα χελιδόνια, οι κουκουβάγιες, οι καρδερίνες, τα κιρκινέζια, οι τσαλαπετεινοί, τα ψαρόνια.
  • Πρέπει να ληφθούν μέτρα για την αποκατάσταση των πληθυσμών των επικονιαστών. Οι μέλισσες, οι πεταλούδες και τα σκαθάρια είναι ζωή για τη φύση και για όλους μας.
  • Αποκατάσταση αστικών οικοσυστημάτων, ώστε η φύση να προσφέρει στις πόλεις δροσιά και ανθεκτικότητα στις κλιματικές καταστροφές.
  • Ιδιαίτερη μέριμνα για τις θάλασσες. Η αποκατάσταση πρέπει να θέσει ως προτεραιότητα επτά ομάδες θαλάσσιων οικοτόπων: 1) βυθούς με θαλάσσια βλάστηση, 2) δάση μακροφυκών, 3) στρώματα οστρακοειδών, 4) ασβεστοφυκικούς βυθούς, 5) σφουγγάρια, κοράλλια και κοραλλιογενή στρώματα, 6) αναβλύσεις και διηθήσεις και 7) μαλακά ιζήματα (όχι βαθύτερα από 1.000 μέτρα βάθος).
    Για τη Μεσόγειο, κρίσιμη σημασία έχουν τα λιβάδια Ποσειδωνίας, τα υποπαραλιακά στρώματα με στρείδια, τα συστήματα με παράκτια άμμο και περιπαραλιακά ιζήματα, και άλλα.

Τα κράτη μέλη της ΕΕ υποχρεούνται μέσα στα επόμενα δύο χρόνια να καταρτίσουν εθνικά σχέδια αποκατάστασης. Τι θα κάνει η Ελλάδα για να εφαρμόσει αυτόν τον σημαντικό κανονισμό;

Η φύση μας προσφέρει σημαντικούς μηχανισμούς για μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, δηλαδή συστήματα με σωτήριο δυναμικό δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα. Όταν η φύση χάνεται, χάνει κάθε άνθρωπος, κάθε κοινωνία και κάθε οικονομία. Ο νέος ευρωπαϊκός νόμος ανοίγει παράθυρο ελπίδας για ζωντανά και υγιή οικοσυστήματα.

Το WWF θα συνεχίσει τη μάχη για τη φύση, πιέζοντας για πλήρη και σωστή εφαρμογή του σημαντικού αυτού κανονισμού.

φωτογραφία: Reforestation Attica © Andrea Bonetti / WWF Greece